Интрапаренхималдық хордоидты менингомады емдеу: клиникалық жағдай
Кілт сөздер:
Менингиома, хордоидты менингиома, Интрапаренхималық менингиома, Кастлман синдромыАңдатпа
Өзектілігі: Менингиомалардың көптеген формалары бар, олардың әрқайсысының гистологиялық құрылымы жағынан да, емдеу тактикасы жағынан да өзіндік ерекшеліктері бар. Менингиомалар ең жиі кездесетін интракраниальды өсінділер болып табылады, олардың көпшілігі экстрацеребральды орналасуға ие және олардың интрапаренхималық орналасуы сирек кездеседі.
Зерттеудің мақсаты – Интрапаренхималық хордоидты менингиоманы емдеу жағдайының сипаттамасы.
Әдістері: Мақалада локализациясы, құрылымы және басқа жүйелік аурулармен үйлесуі сирек кездесетін интрапаренхималық хордоидты менингиоманы емдеу жағдайы сипатталған.
Нәтижелері: Науқас Б.клиникаға интракраниальды неоплазманы жедел емдеу үшін кірді, негізгі шағымдар ұстамалардың болуы, олардың эпилепсиялық мәртебеге ауысуы болды. Ісік толығымен алынып тасталды, содан кейін ол одан әрі гистологиялық және иммуногистохимиялық зерттеуге жіберілді. Микропрепараттарды зерттеу пациентте хордоидты менингиоманың болуын анықтады. Операциядан кейінгі кезеңде, сондай-ақ 3 айдан кейін бақылау тексеруінің мәліметтері бойынша, науқаста ұстамалар санының төмендеуі байқалды, ұстамалардың эпилепсиялық мәртебеге ауысуы болмады. Жүргізілген МРТ бақылауы неоплазманың өсуінің қайталануының жоқтығын көрсетті.
Қорытынды: Хордоидты менингиома ДДҰ классификациясына сәйкес II дәрежелі менингиомалардың сирек кездесетін кіші түрі болып табылады және көбінесе сәулелік терапияны қажет етеді, бұл әсіресе ішінара және субтотальды алып тастауда, I дәрежелі менингиомалармен салыстырғанда қайталану қаупінің сәл жоғары болуына байланысты. Сондай-ақ, аурудың жеке формалары да, Кастельман синдромымен байланысты да бар екенін атап өткен жөн, ал асимптоматикалық курс өте ұзақ уақыт өтуі мүмкін, бұл пациенттің диспансерлік бақылауда болуын талап етеді.
