Жедел лейкоз кезіндегі ДНҚ қостізбекті үзілістері мен репарациясы
Кілт сөздер:
ДНҚ қостізбекті үзілістері, ДНҚ репарациясы, жедел лейкоз, лимфоциттер, иммунофлуоресценцияАңдатпа
Өзектілігі: ДНҚ-ның қос тізбекті үзілістері сияқты зақымдануды қалпына келтіру жүйесіндегі қателер жасушалардың кейінгі
ұрпақтарына берілетін мутацияларға әкелуі мүмкін және мұндай мутациялардың кейбіреулері онкогендік потенциалға ие болуы мүмкін.
Зерттеудің мақсаты – шартты түрде сау балалар тобындағы және "жедел лейкоз" (ЖЛ) диагнозы қойылған пациенттердің перифериялық қан лимфоциттерінің қос тізбекті үзілістері және ДНҚ репарациясының санын салыстырмалы талдау және оны аурудың нәтижесін болжау мен емнің тиімділігін анықтау әдісін әзірлеу үшін қолдану.
Әдістері: тікелей емес иммунофлуоресцентті талдау әдісі флуоресцентті анализатор мен Aklides nuk бағдарламалық қамтамасыз етуден тұратын Aklides (Medipan, Германия) жүйесінде өткізілді. Әдіс арқылы перифериялық қан лимфоциттері зерттелді: а) шартты түрде сау 38 бала (бақылау тобы); б) жедел лейкоз (ЖЛ) диагнозы қойылған 100 науқас; в) аурудың қайталануы бар 14 науқас.
Нәтижелері: Т-лимфобластикалық лейкозбен ауыратын науқастарда емнің басында және ауруханаға жатқызудың 7-ші күні 53BP1
репарация ошақтарының саны ДНҚ зақымдану санынан орта есеппен 3 есе жоғары болды. В-бағытты лейкозбен ауыратын науқастар
арасында көп жағдайда емдеу кезінде ДНҚ қостізбекті үзілісі/репарациясы көрсеткіштерінің арақатынасы өзгерген жоқ. ДНҚ-ның қостізбекті үзілістері ауру алғаш анықталған сәтте, емдеудің 7-ші, 15-ші күні, 3-ші айында да репарациядан басым болды.
Қорытынды: B-ALL бар емделушілерде лимфоциттердің ДНҚ зақымдану деңгейі күтілгеннен жоғары болды. Сонымен қатар, екі
тізбекті үзілістердің жөндеуге қатынасы B-ALL бар емделушілерде терапияның барлық кезеңдерінде өзгеріссіз қалды. Бұл емделушілерде біз ұсынып отырған өзгерістер демеуші терапия сатысында және/немесе оны аяқтағаннан кейін байқалуы мүмкін. Екі қатарлы үзілістердің/репарациялардың мониторингі аурудың нәтижесін болжау және терапияның тиімділігін анықтау әдісін әзірлеудің бастапқы қадамы болды. Алынған нәтижелер тікелей қызығушылық тудырады және қосымша зерттеулерді қажет етеді.
